• Dla inżyniera
  • 11.07.2021

Pokrycie diagnostyczne

Pokrycie diagnostyczne jako jeden z kluczowych parametrów

Projektując maszyny przemysłowe należy zwrócić szczególną uwagę na to, by nie stwarzała ona niebezpieczeństwa dla potencjalnych użytkowników. Nie zawsze jednak jest to możliwe. Często w przemyśle maszyny odpowiedzialne są za szereg czynności bezpośrednio zagrażający życiu człowieka, począwszy od podnoszenia elementów o znacznych gabarytach i masach, przez wykonywanie procesów spawalniczych,  zgniatających, zgrzewających czy tnących. Czym jest pokrycie diagnostyczne?

Zgodnie z normą PN-EN ISO 13849-1 o elementach systemów sterowania związanych z bezpieczeństwem pracy maszyn analiza zagrożeń i proces zmniejszania ryzyka wymaga działań według następującej kolejności:

– eliminacja zagrożeń na poziomie projektowania

– zmniejszenie ryzyka przez zastosowanie środków ochrony technicznej

– zmniejszenie ryzyka przez dostarczenie użytkownikowi informacji o ryzyku resztkowym

Nie zawsze jednak możliwym jest zastosowanie form bezpieczeństwa na poziomie konstrukcyjnym. W tym wypadku najbardziej zależeć nam będzie na tym by maksymalnie ograniczyć wpływ pracy danej maszyny na zagrożenie dla życia człowieka przez zastosowanie środków ochrony technicznej.

Ważnym jest aby zdać sobie sprawę z tego, jakich potencjalnych uszkodzeń i awarii możemy się spodziewać oraz jak często mogą one powstawać. Pozwoli to oszacować udział niebezpiecznych uszkodzeń, niemożliwych do wykrycia.

Jednym z istotnych parametrów mogących zobrazować inżynierowi problem jest pokrycie diagnostyczne DC. Jest to niczym innym, jak stosunkiem uszkodzeń niebezpiecznych do wykrycia, do wszystkich uszkodzeń niebezpiecznych

 

Rys1. Relacje między kategoriami, DCavg, MTTFd dla każdego kanału i PL. Tabela pokazuje także zakres PFHD odpowiadający każdemu PL.

W kategoriach B oraz 1 pokrycie diagnostyczne nie występuje, rozważane jest ono kategorii 2, 3 oraz 4

W większości przypadków do oszacowania DC można stosować analizę rodzajów i skutków uszkodzeń lub inne podobne metody. Uproszczone podejście do oszacowania DC znajduje się w Załączniku E normy PN-EN ISO 13849-1. Otrzymany DC należy sprawdzić z Tablicą 5 również zawartą w powyższej normie, w celu weryfikacji czy nasze DC zawiera się w oczekiwanej kategorii PLr, którą chcemy otrzymać.

Tablica 5 według normy PL-EN ISO 13849-1

DC

Oznaczenie Zakres
Bez diagnostyki DC < 60%
Niskie 60% ≤ DC < 90%
Średnie 90% ≤ DC < 99%
Wysokie 99% ≤ DC

W praktyce do obliczeń pokrycia diagnostycznego przydatny może okazać się program SISTEMA. Oprogramowanie to zapewnia wsparcie podczas oceny funkcji bezpieczeństwa realizowaną przez SRP/CS.

Zobacz także:

  1. Automatyka przemysłowa
  2. Automatyzacja produkcji
  3. Automatyzacja procesu spawania
  4. Kim jest integrator automatyki przemysłowej?
  5. Automatyzacja procesów produkcyjnych
  6. Dyrektywa Maszynowa – obowiązki producenta, odpowiedzialność pracodawcy
  7. Certyfikacja maszyn CE
  8. Obliczenia wytrzymałościowe
  9. Projektowanie i budowa maszyn przemysłowych
  10. Linie produkcyjne i technologiczne
4.6/5 - (13 votes)

Udostępnij artykuł: