• Dla inżyniera
  • 07.03.2024

Design FMEA w budowie maszyn

FMEA: Wstęp

W dzisiejszym dynamicznie rozwijającym się sektorze przemysłu maszynowego, zarządzanie ryzykiem stało się kluczowym elementem procesu projektowania i produkcji. Design FMEA (Failure Mode and Effects Analysis) procesowym jest metodologią, która pozwala producentom maszyn nie tylko identyfikować potencjalne źródła awarii, ale również minimalizować ryzyko jeszcze przed rozpoczęciem produkcji. Ten systematyczny i proaktywny proces analizy jest niezbędny dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa produktów, a tym samym dla zwiększenia satysfakcji klienta i utrzymania konkurencyjności na rynku.

W kontekście budowy maszyn, Design FMEA procesowym kładzie szczególny nacisk na etap projektowania, gdzie możliwe jest dokonanie kluczowych interwencji, mających na celu zabezpieczenie przed potencjalnymi problemami. Poprzez analizę każdego elementu konstrukcyjnego, inżynierowie mogą przewidywać, gdzie i jak może dojść do awarii, jakie będą tego skutki, oraz jakie środki można podjąć, aby zapobiec niepożądanym zdarzeniom lub zmniejszyć ich negatywne konsekwencje.

FMEA

Elementy analizy Design FMEA w budowie maszyn

Analiza Design FMEA (Failure Mode and Effects Analysis) w budowie maszyn składa się z kilku kluczowych elementów:

  1. Element/funkcja: Określenie komponentu lub procesu poddawanego analizie, wraz z jego przeznaczeniem i funkcją w systemie.
  2. Tryb awarii: Identyfikacja sposobów, w jakie dany element może zawieść lub nie spełnić oczekiwanej funkcji.
  3. Efekty awarii: Opis konsekwencji każdego trybu awarii, w tym wpływu na klienta, system, proces, itp.
  4. Potencjalne przyczyny awarii: Wymienienie możliwych przyczyn każdego trybu awarii, uwzględniając czynniki projektowe, materiałowe, procesowe itd.
  5. Obecne środki kontroli (zapobieganie i wykrywanie): Określenie istniejących mechanizmów kontroli, które mają zapobiegać wystąpieniu awarii lub jej wykrycie.
  6. Rekomendowane działania: Propozycje działań mających na celu usunięcie lub zmniejszenie ryzyka awarii, poprawę środków kontroli lub projektu.
  7. Odpowiedzialność za działanie: Przypisanie osób lub zespołów odpowiedzialnych za wdrożenie rekomendowanych działań.
  8. Termin ukończenia: Określenie daty, do której rekomendowane działania powinny być zrealizowane.
  9. Podjęte działania: Opis działań, które zostały faktycznie zrealizowane w celu adresowania zidentyfikowanego ryzyka.
  10. Rezultaty działań: Ocena skuteczności podjętych działań w zmniejszeniu lub eliminacji ryzyka.

Dodatkowo, w procesie FMEA ważne jest obliczenie liczby ryzyka (RPN – Risk Priority Number), która jest iloczynem prawdopodobieństwa wystąpienia awarii, skali jej skutków oraz efektywności obecnych środków kontroli w jej wykrywaniu. RPN pozwala na priorytetyzację działań naprawczych w zależności od poziomu ryzyka.

Specyfika trybu awarii

  • Konkretność: Tryb awarii musi być precyzyjnie zdefiniowany, aby jasno zrozumieć, jakie zdarzenie lub zachowanie komponentu jest analizowane.
  • Różnorodność: Może obejmować szeroki zakres problemów, od prostych uszkodzeń mechanicznych po złożone awarie systemowe, włączając błędy oprogramowania, błędy konstrukcyjne, awarie sprzętowe czy błędy w procesach produkcyjnych.

Analiza trybu awarii

  • Identyfikacja: Proces identyfikacji trybów awarii wymaga dogłębnej wiedzy technicznej o produkcie lub systemie oraz doświadczenia w jego eksploatacji.
  • Systematyczność: Wykorzystuje się metody systematyczne, takie jak przeglądy projektowe, testy, doświadczenia operacyjne oraz analizy historyczne, aby zidentyfikować wszystkie możliwe tryby awarii.

Znaczenie trybu awarii w FMEA

  • Priorytetyzacja ryzyka: Rozpoznanie i zrozumienie trybów awarii umożliwiają priorytetyzację ryzyka na podstawie prawdopodobieństwa ich wystąpienia, skutków awarii oraz możliwości ich wykrycia.
  • Podstawa do działań korygujących: Precyzyjne zdefiniowanie trybu awarii jest niezbędne do określenia skutecznych działań korygujących, które mogą obejmować modyfikacje projektowe, zmiany w procesach produkcyjnych lub wdrożenie nowych procedur kontroli jakości.

Efekty awarii

Efekty awarii w kontekście analizy FMEA (Failure Mode and Effects Analysis) odnoszą się do konsekwencji, które mogą nastąpić w wyniku wystąpienia określonego trybu awarii. Analiza efektów awarii ma na celu zrozumienie wpływu potencjalnych usterek na cały system, użytkownika końcowego oraz procesy związane z eksploatacją produktu lub usługi. Oto kluczowe aspekty analizy efektów awarii:

Różnorodność efektów

  • Bezpośrednie skutki: Dotyczą konkretnych, bezpośrednich problemów wynikających z awarii, takich jak zatrzymanie produkcji, uszkodzenie maszyny, lub potrzeba wymiany komponentów.
  • Pośrednie konsekwencje: Odnoszą się do dalszych implikacji awarii, takich jak utrata reputacji firmy, koszty napraw i utrzymania, a także potencjalne skutki prawne lub regulacyjne.

Ocena skutków awarii

  • Waga skutków: Efekty są oceniane pod kątem ich ciężaru i wagi, co pomaga w ustaleniu, jak poważne mogą być konsekwencje dla funkcjonowania systemu oraz dla bezpieczeństwa i zadowolenia użytkowników.
  • Skala oceny: Zazwyczaj stosuje się skalę numeryczną (np. od 1 do 10), aby ocenić wagę efektów, gdzie wyższe wartości oznaczają poważniejsze konsekwencje awarii.

Znaczenie efektów awarii w procesie FMEA

  • Priorytetyzacja działań: Rozumienie efektów awarii jest kluczowe dla ustalania priorytetów w planowaniu działań naprawczych i profilaktycznych, szczególnie gdy zasoby są ograniczone.
  • Planowanie zapobiegania: Analiza efektów umożliwia lepsze zrozumienie, jakie działania zapobiegawcze mogą być najskuteczniejsze w eliminowaniu lub minimalizowaniu ryzyka wystąpienia awarii oraz ich negatywnych konsekwencji.

FMEA

DFMEA: Jak wyliczać RPN

W procesie Design FMEA dla maszyn przemysłowych ważne jest wybór reprezentatywnego przykładu, który ilustruje kluczowe aspekty analizy ryzyka i procesu decyzyjnego. Rozważmy maszynę do pakowania, która jest powszechnie stosowana w branży farmaceutycznej. Pakowanie produktów farmaceutycznych wymaga wysokiej precyzji i bezpieczeństwa, ponieważ każdy błąd może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kontaminacja produktu lub niewłaściwe dawkowanie. W tym kontekście, analiza RPN staje się niezbędnym narzędziem do identyfikacji i zarządzania potencjalnymi ryzykami, co pozwala na zapewnienie niezawodności i zgodności procesów pakowania z rygorystycznymi normami branżowymi. Przyjrzymy się więc, jak metodologia Design FMEA jest stosowana do oceny ryzyka w kontekście maszyny do pakowania, co umożliwi lepsze zrozumienie procesu i znaczenia tej analizy.

Obliczanie liczby priorytetu ryzyka (RPN) w procesie Design FMEA odbywa się poprzez pomnożenie trzech składowych: prawdopodobieństwa wystąpienia awarii (S), skali skutków awarii (E) oraz możliwości wykrycia awarii (D). Każdy z tych elementów jest oceniany w skali od 1 do 10, gdzie wyższe wartości wskazują na większe ryzyko lub poważniejsze konsekwencje. Na przykład, w maszynie do pakowania produktów, tryb awarii może być związany z defektem uszczelnienia, który może prowadzić do kontaminacji produktu. Jeśli prawdopodobieństwo wystąpienia tego defektu jest ocenione na 4, skala skutków dla bezpieczeństwa i jakości produktu na 7, a możliwość wykrycia problemu przed wysłaniem produktu do klienta na 3, wtedy RPN dla tego ryzyka wyniesie 4 (S) × 7 (E) × 3 (D) = 84.

Priorytetyzacja działań naprawczych na podstawie RPN polega na skupieniu się na tych trybach awarii, które mają najwyższe wartości RPN, sugerując, że ryzyko jest największe i najpilniejsze do zaadresowania. W powyższym przykładzie, jeśli maszyna posiada inne potencjalne awarie z niższymi wartościami RPN, działania naprawcze powinny zostać najpierw skoncentrowane na problemie z uszczelnieniem, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji produktu i zwiększyć ogólną niezawodność procesu pakowania.

RPN w procesie odlewu części w branży automotive

W branży automotive proces odlewu części jest kluczowy dla produkcji komponentów samochodowych, takich jak bloki silników, elementy zawieszenia czy obudowy skrzyni biegów. Te części muszą spełniać wysokie standardy wytrzymałości, dokładności i niezawodności, ponieważ każda awaria może mieć poważne konsekwencje dla bezpieczeństwa pojazdu i jego użytkowników.

Rozpatrzmy przykład procesu odlewu aluminium, który jest powszechnie stosowany ze względu na swoją wydajność i zdolność do tworzenia skomplikowanych kształtów z dobrą wytrzymałością mechaniczną. Jednym z potencjalnych trybów awarii w tym procesie może być formowanie porów w odlewie, co może osłabić strukturę metalu i prowadzić do przedwczesnego zużycia lub awarii części.

W analizie RPN dla tego procesu, prawdopodobieństwo wystąpienia porów (S) może być ocenione na poziomie 6, biorąc pod uwagę historyczne dane i specyfikę procesu odlewu. Skutki takiej awarii (E) mogą być ocenione jako wysokie, na przykład na poziomie 8, ze względu na krytyczne znaczenie części dla ogólnej funkcjonalności pojazdu. Możliwość wykrycia tego defektu (D) na etapie kontroli jakości może być oceniona na 4, co wskazuje na dostępne, ale nie w pełni niezawodne metody kontroli jakości.

RPN dla tego scenariusza będzie wynosić 6 (S) × 8 (E) × 4 (D) = 192. Taka wartość RPN wskazuje na wysokie ryzyko, które wymaga podjęcia działań naprawczych, takich jak optymalizacja procesu odlewu, wprowadzenie dodatkowych metod kontroli jakości czy zastosowanie zaawansowanych technologii do wykrywania defektów w celu minimalizacji ryzyka i zwiększenia niezawodności produkowanych części.

Design FMEA w budowie maszyn

W projektowaniu maszyn i linii produkcyjnych, zwłaszcza w branży automotive, inżynierowie konstrukcyjni muszą dokonać wnikliwej analizy potencjalnych ryzyk przed fizycznym wykonaniem maszyny. Na tym etapie, wykorzystując metodologię Design FMEA, konstruktorzy dokonują szczegółowego przeglądu każdego aspektu projektu, aby zidentyfikować co może pójść nie tak w procesie produkcji.

Rozpatrzmy przykład, w którym inżynier konstrukcyjny pracuje nad nową linią produkcyjną do montażu komponentów samochodowych. W tak złożonym systemie, może być nawet kilkaset różnych potencjalnych ryzyk do rozważenia. Te ryzyka mogą obejmować szeroki zakres problemów, od awarii mechanicznych poszczególnych komponentów, przez błędy w oprogramowaniu sterującym, po problemy z integracją systemów i przepływem materiałów.

Dla każdego zidentyfikowanego ryzyka, konstruktor musi określić potencjalny tryb awarii, jego efekty, przyczyny i obecne środki kontroli. Na przykład, jednym z ryzyk może być nieprawidłowe działanie automatu montującego, co może prowadzić do uszkodzenia komponentów lub niewłaściwego montażu. Analiza ta pozwala na wypracowanie rekomendowanych działań naprawczych, takich jak przeprojektowanie komponentu, wprowadzenie dodatkowych testów lub szkolenie operatorów czy też system detekcji błędów.

Ostatecznie, na podstawie obliczeń RPN dla każdego ryzyka, konstruktorzy priorytetyzują działania naprawcze, kierując zasoby i uwagę na te aspekty projektu, które wymagają najpilniejszej interwencji. Dzięki tak kompleksowej analizie, jeszcze przed budową fizycznej maszyny, możliwe jest znaczące zredukowanie ryzyka błędów i awarii w procesie produkcyjnym, co przekłada się na wyższą niezawodność, efektywność oraz lepszą jakość końcowego produktu.

FMEA: AGILE machines building

W podejściu Agile Machines Building, które koncentruje się na szybkim i elastycznym rozwoju maszyn i linii produkcyjnych, metoda FMEA (Failure Mode and Effects Analysis) odgrywa kluczową rolę w iteracyjnym procesie projektowania. Integracja FMEA umożliwia inżynierom konstrukcyjnym bieżące identyfikowanie i analizowanie potencjalnych ryzyk oraz wprowadzanie niezbędnych modyfikacji w projekcie na każdym etapie jego rozwoju. Dzięki temu, zamiast odkrywać i rozwiązywać problemy na późnych etapach rozwoju lub po zakończeniu budowy maszyny, zespoły mogą proaktywnie i systematycznie zarządzać ryzykiem, co jest zgodne z filozofią Agile. To podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu projektowania, ale również skraca czas potrzebny na realizację projektu, zwiększając przy tym jego niezawodność i dopasowanie do wymagań użytkowników końcowych.

Z mojego doświadczenia w branży budowy maszyn wynika, że początkowo tańsze rozwiązania często okazują się być mniej opłacalne w dłuższej perspektywie. Wstępnie wyższa cena często odzwierciedla właśnie ogrom pracy, którą inżynierowie wkładają aby uzyskać lepszą jakość, zaawansowanie technologiczne, wyższą niezawodność oraz mniejsze koszty eksploatacji i utrzymania. Inwestując w droższe, ale lepiej zaprojektowane i wykonane maszyny, możemy uniknąć wielu problemów operacyjnych, takich jak częste awarie, przestoje w produkcji czy szybkie zużycie komponentów.

Ponadto, droższe rozwiązania często oferują lepsze wsparcie techniczne i gwarancję, co minimalizuje ryzyko i potencjalne straty w przypadku wystąpienia problemów. W konsekwencji, co może się początkowo wydawać kosztowniejszą inwestycją, z czasem przekłada się na oszczędności, poprawę efektywności produkcyjnej i zwiększenie zadowolenia klientów. Dlatego ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji zakupowych nie kierować się jedynie bezpośrednim kosztem, ale brać pod uwagę całkowity koszt posiadania (Total Cost of Ownership – TCO) i długoterminową wartość dla organizacji. mówi prezes spółki Leszek Gularek

Praca z metodologią FMEA (Failure Mode and Effects Analysis) w branży budowy maszyn przynosi szereg korzyści, które są kluczowe dla zapewnienia jakości, niezawodności i bezpieczeństwa produktów. Oto główne zalety stosowania tej metody:

  1. Zwiększenie niezawodności produktu: FMEA pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów i awarii w projektach maszyn, co umożliwia ich rozwiązanie jeszcze przed rozpoczęciem produkcji seryjnej. Dzięki temu produkty stają się bardziej niezawodne, a ryzyko kosztownych awarii w późniejszej eksploatacji jest znacznie zmniejszone.
  2. Poprawa jakości i bezpieczeństwa: Systematyczna analiza ryzyka i potencjalnych trybów awarii pomaga w projektowaniu produktów, które nie tylko spełniają wszystkie wymagania techniczne i funkcjonalne, ale są także bezpieczne w użytkowaniu. To przekłada się na wyższą satysfakcję klientów i lepszy wizerunek firmy na rynku.
  3. Optymalizacja kosztów: Przez zapobieganie problemom zamiast ich późniejszego rozwiązywania, FMEA może znacznie obniżyć koszty związane z gwarancjami, naprawami i przestojami produkcyjnymi. Koszt wdrożenia zmian w projekcie jest zazwyczaj znacznie niższy w fazie projektowania niż podczas produkcji czy eksploatacji.
  4. Wsparcie dla procesów decyzyjnych: FMEA dostarcza cennych danych, które mogą być wykorzystane w procesach decyzyjnych na różnych poziomach organizacji. Analiza ryzyka i priorytetów pozwala na skuteczniejsze alokowanie zasobów i lepsze planowanie projektów.
  5. Zwiększenie zadowolenia klienta: Produkty o wyższej niezawodności i bezpieczeństwie, opracowane z uwzględnieniem potencjalnych ryzyk, przyczyniają się do zwiększenia zadowolenia klienta. Klienci cenią sobie produkty, które są nie tylko funkcjonalne, ale także trwałe i bezpieczne, co buduje długoterminowe relacje biznesowe.
  6. Zgodność z regulacjami: W wielu branżach, szczególnie w automotive, farmaceutycznej, czy spożywczej, istnieją ścisłe przepisy dotyczące bezpieczeństwa i niezawodności. Stosowanie FMEA pomaga w spełnieniu tych wymagań regulacyjnych, unikając potencjalnych kar i utraty certyfikatów.

Podsumowując, praca z FMEA jest nieoceniona w procesie projektowania maszyn, oferując kompleksowe podejście do zarządzania ryzykiem, które przekłada się na liczne korzyści biznesowe i techniczne.

Zobacz także:

  1. Instrukcja obsługi
  2. Scada
  3. Relokacja
  4. Automatyka przemysłowa
  5. OEE
  6. Dyrektywa Maszynowa
  7. Robot spawalniczy
  8. FAT
  9. Projekt instalacji elektrycznej
  10. Programowanie PLC
  11. Przenośniki taśmowe
  12. Oznakowania CE
  13. Automatyzacja procesu produkcji
  14. Wskaźniki produkcyjne
5/5 - (1 vote)

Udostępnij artykuł: